Serviks kanseri nin, human papilloma virus HPV) un onkojenik türleri tarafından meydana getirildiği bilinmektedir. HPV enfeksiyonu cinsel yolla bulaşan bir hastalık tır ve üreme organlarının en sık görülen viral enfeksiyonu dur.
Serviks kanseri vakaları nın pratik olarak %99 u HPV enfeksiyonu ile ilişkilidir. ,
Virusun erkekte ve kadında kanser oluşumuna- penis, vulva, vajina iç yüzü, serviks, anüs, rektum- yol açan 40 türü vardır ve bunlar arasında 16 ve 18 numaralı genotipleri serviks, vulva, vajina ve penis derisi kanserleri yönünden en fazla potansiyeli olan türler idir. Ayrıca düşük riskli türler olan HPV 6 ve HPV 11 genotipleri de düşük dereceli servikal displazi lerin önemli bir bölümünün ve genital siyil lerin % 90 kadarının nedeni olarak bilinmektedir. HPV enfeksiyonu en fazla 16 ile 20 yaşlar arasında görülür. Enfeksiyon çoğunlukla kendiliğinden iyileşir, ancak bazan tam olarak iyileşmez ve servikste prekanseröz lezyonlar ın oluşumuna yol açabilir.
Bu durum uygun şekilde tedavi edilmezse 20-30 yıllık bir süre içinde serviks kanseri ne dönüşür. İnatçı enfeksiyon döneminde prekanseröz lezyonların saptanması serviks kanserinden korunma bakımından çok önemlidir ve uzun yıllar boyunca en temel koruyucu yaklaşım olarak uygulanmıştır. HPV bulaştırıcılığı yüksek olan bir virustur. Enfeksiyon sıklığı cinsel yaşamın başlamasını izleyen yıllarda hızla artar.
HPV enfeksiyonundan sonra serviks kanseri gelişmesibakımından immün süpresyon, multiparite, genç yaşta doğumyapma, sigara kullanımı, uzun süreli hormonalkontraseptif kullanımı ile cinsel yolla bulaşan diğer bazı hastalıkların chlamidia trachomatis ve herpesvirus simplex2 enfeksiyonu olması etkili olmaktadır.
serviks kanserinde de erken tanının yaşam süresi ile yakın ilişkisi vardır.
Preinvazif olgularda 5 yıllık yaşam yüzdesi 100 olurken bu değer erken lokalize tümörlerde % 92, lokal yayılım durumunda % 49, uzak metastaz durumunda ise % 15 dolayındadır.